the leftovers

türkçeye sanırım ''kalanlar'' olarak çevrilebilecek bir hbo dizisi. açıkcası bi diziye başlarken o cızırtıyı duyup hbo logosunu görüyorsanız güvenerek izleyebilirsiniz. ilk bölümü izledim de geldim. bence harika bir pilot bölümü. olay az diyalog çok diye şikayet edilebilir ama zevkler renkler. ayrıca dizinin müzikleri daha ilk bölümden net şekilde muazzam. başlığının dahi açılmamış olması kenarda köşede kalmış underrated bir dizi bulduğuma işaret ediyor. ilk bölüm aşırı umutlandırdı. ilerleyişinden haberdar edeceğim sizi.

final bölümü birkaç gün evvel yayınlanan, benim de bugün izlediğim üçüncü sezonunda final yapmış dizidir. spoiler olmayan spoilerımsı şeyler olur lafın devamında. dizinin konusu dünya nüfusunun %2'sinin aniden ortadan kaybolmasıyla beraber dünyada yaşananlar. insanlara yansımaları. birçok şey anlatıyor aslında dizi. insanların unutmaya ne kadar ihtiyacı olduğunu en başta. unutmak istenilen şeyleri hatırlatanlara haklı bile olsalar ne büyük canilikler yapılabileceğini, aile bağlarının aslında o kadar da kuvvetli olamayacağını... bunları sadece izlediğim ilk 4-5 bölümden çıkartmıştım. olanlar size bir çok şeyi düşünmek için kapı açacak. bu yönden aşırı iyi bir dizi. dizideki olaylara normal bir dizi izliyormuş gibi bakarsak da hiçbir şeyin sonuca bağlanmadığını göreceksiniz izlerseniz. az evvel finali izleyip geldim bu yüzden hayalkırıklığını doruk noktasında yaşıyorum. ne oldu? bunlar nasıl oldu? kevin abimizin yaptıkları neydi? bunlar cevapsız kaldı çünkü olayları sonuca bağlamak yerine bu soruların hepsini felsefik bağlamda bir düşünceye dönüştürüp cevapladılar. oldukça iyi bir diziydi. final bölümü ''bir şeyler anlatın artık ya'' diye can çekiştirdi ama eğer diziden beklentiniz sadece olay izlemek değilse yine de yeterliydi. kevin garvey unutulmayacaksın kral. matt jamison malesef dünyada senin gibi iyi insanlara yer yoktu, bunu anlaman beni çok sevindirmişti. laurie garvey dizinin en sinir bozucu karakteriydin ama yine de bana en yakın insandır. judas olmak onurlu bir davranıştır. nora sana diyecek bir şeyim yok cidden. kalanlar(ironik oldu :d) sizlere de birer cümle yazmak isterdim ama hiçbiriniz hakkında bir son öğrenemedik. neyse kısa ve iyi bir dizi arıyorsanız ve bu entryden sonra hala kafanızdan ''izlenir be'' cümlesi geçiyorsa durmayın izleyin.

Link --- spoiler --- Seni nasıl bulduğumu mu bilmek istiyorsun, Nora? Gerçeği mi istiyorsun? Matt gittiğini söylediğinde, ona inanmadım. inanamadım. içimde bir his, hâlâ hayatta olduğunu seni bir daha göreceğimi söylüyordu. Sonra Matt öldü ama sen cenazeye gelmedin. Bununla artık ikna olmam gerekirdi ama seninle en son görüştüğümüz ya da konuştuğumuz günün o siktiğimin otel odasında, o siktiğimin kitabını yaktığım gün olmasına inanamadım! Hâlâ hayatta olduğuna emindim dünyadaki diğer herkes ölüp gittiğini söylese bile. Bir şeyler yapmalıydım. Böylece seni aramaya karar verdim. Seni kaybettiğim yerden başlayarak. Her yıl, iki haftalığına tatile geliyorum ve her yıl Avustralya'ya gelişimde karşılaştığım herkese fotoğrafını gösteriyorum! “Bu kadını tanıyor musunuz?” “Onu daha önce gördünüz mü?” Onlar da bana sadece bakıp başlarını sallayarak, “Üzgünüm” diyorlar. Herkes üzgün anasını satayım. Ama duramıyordum. Her yıl, kendime; “Bunu yapamam.” “Yapmıyorum.” “Artık yapmam.” diyordum. Ama her yıl yine geliyordum. Çünkü duramadım! Ve birkaç gün önce fotoğrafını o rahibeye gösterdiğimde gözlerinde gördüm. Seni tanımıştı. Tanıyordu. Ve seni gördüğüm o an gözlerime inanamadım. Tam karşımdaydın. Ve ben o kadar Ne diyeceğimi bile bilemiyordum ya da nereden başlayacağımı! O yüzden “Siktir et, aklından çıkar.” dedim. Her şeyi aklından çıkar, belki bu bize yeni bir şans verir. Ama sen haklıydın. Böylesi doğru değil. Seni işte böyle buldum, Nora. Ben gittiğine inanmayı reddettim. - Çay içer misin?
 - Ne?
 - Çay yapacaktım. ister misin? 
- Tamam. --- spoiler ---

hbo yapımı, 2014-2017 yılları arasında üç sezonluk yayınlanan güzel dizi. toplam 28 bölüm. ilk iki sezonu 10'ar, üçüncü ve son sezonu ise 8 bölüm. başrolleri justin theroux, christopher eccleston, liv tyler, amy brenneman, carrie coon ve margaret qualley paylaşmakta. konu itibaiyle, bir gün küt diye insanlığın epey bir bölümü (140 milyon insan) küt diye ortadan yok olur, geride kalanlar ise hem hayata tutunmaya hem de bu olay yüzünden yeniden yaşamaya çalışır. tabii, bu esnada hayata devam etmek çok zordur. ki ekstra bir dünya oluşum ortaya çıkmıştır. aslında, konu ve oyunculuk yönünden eşsiz bir dizi ama ilk sezondan itibaren sıçışa geçiyor. bunun nedeni şu ama; ilk sezonun kitap uyarlaması olması. diğer iki bölümünse kafadan yazılması. yalnız ikinci sezonun kurgusu muhteşem. genel olarak iyi dizi ancak daha da iyi olabilirdi. yine de keyif alarak izledim. teşekkürler damon lindelof.

Diziyi izledim. Genel olarak başrolün ölüp dirilmelerinden bir anlam çıkaramadım. Kısacası anlamadım çok nadirdir anlamadığım dizi film. Kubrick filmlerini bile anlarım zevkle izlerim bu diziyi bi anlamadım.

"over here, we lost some of them. but over there, they lost all of us." neyin neden olduğunu anlamıyorsunuz. bir noktadan sonra bir önemi de kalmıyor. her bölümden sonra, ’’evet galiba şimdi bir şeyler rayına oturuyor’’ diye düşünüyorsunuz. ama hiçbir şeyin rayına oturduğu yok. bir yerden sonra neden izlemeye devam ettirdiğinizi bile unutturuyor. dünyanın %2'si bir anda yok oluyor. aslında hiçbir şekilde kameradan bir görüntü, bir video göstermediler. görebilirdik olayların gerçekçiliği hakkında çok şaşırıyorsunuz. bir an için şu anki dünyada da böyle bir şey yaşanabilir mi diye düşündüm. özellikle 2. sezonun introsu.. bunun bir kurgu olduğunu biliyorsunuz ama dizi hiç de öyle değilmiş gibi davranıyor. dizinin müzikleri en güzel tarafı. Max Ritcher melodisi her girdiğinde boğup boğup duvara atti beni. dinlemek isterseniz. çok az biliyor ve çok az kişi izlemiş gibi duruyor. o yüzden şu youtube yorumunu bırakalım: "we are the 2% who actually watched this show."